Επήγα μια μέρα να πάρω αέρα

στη θάλασσα με τον μπαμπά.

Και είδα ανθρώπους που λέγαν Προσκόπους

με παντελονάκια κοντά.

Πηδούσαν γελούσαν και χοροπηδούσαν

και φαίνονταν όλοι καλά.

Κι ο μπαμπάς σε λιγάκι μου λέει

βρε Γιαννάκη, δε βάζεις και συ τη στολή;

Ωχ! Πως μου ‘ρθε αυτό το κακό.

Ωχ! Γιατί να γραφτώ.

Δεν μ’ αρέσουν εμένα οι εκδρομές,

Ωχ! Αυτές οι εκδρομές.

Με πήραν με γδύσαν και πάλι με ντύσαν,

ολόκληρο μες το χακί.

Μου δώσαν καπέλο φαρδύ σαν παστέλλο

και ένα παλούκι μακρύ.

Μου δώσαν μαντήλι, κορδόνι, φυτίλι

και μου ‘πανε τράβα εμπρός.

Γιατί Πρόσκοπος είσαι, διαρκώς θα κινήσαι

όπως σε διατάζει ο Αρχηγός.