Από την άκρη της γης ξεκινήσαμε

σαν μαγεμένα της άνοιξης πουλιά

και μιαν αυγή τη φωλιά μας εκτίσαμε

στου Μαραθώνα την έρμη ακρογιαλιά

Επωδός

Τζάμπορυ, τζάμπορυ,

θάλασσα και πεύκο, χώμα και βουνό

Τζάμπορυ, τζάμπορυ,

κάποτε θα φθάσουμ’ ως τον ουρανό.

Τζάμπορυ, τζάμπορυ,

μες’ το πανηγύρι που η ζωή κυλά

Τζάμπορυ, τζάμπορυ,

πάντα θ’ ανεβαίνουμε όλο πιο ψηλά.

Γεμάτοι νιάτα και φως ορκιστήκαμε

χαρά κι ελπίδα να φέρουμε στη γη

κι όλοι μαζί με λαχτάρα σταθήκαμε

απ’ της αγάπης να πιούμε την πηγή.

Επωδός