Ζωή Προσκοπική – 91ο Σύστημα Προσκόπων Αγίου Ανδρέα

Ζωή Προσκοπική

Σαν ήμουν πιτσιρίκος μια σταλιά,

με ντύσανε αμέσως στα χακιά.

με βλέπανε και σκάγανε στα γέλια οι δικοί

μα εγώ ζητούσα, φίλοι μου, ζωή προσκοπική.

παραραράμ – παμ – παμ (δις)

 

Να δένω κόμπους άδετους με μάθαν στο λεπτό,

να λύνω κόμπους άλυτους, άλλο τρανό κι αυτό,

με τάραξαν στις εκδρομές φασόλια και φακή,

μα εγώ ζητούσα φίλοι μου, ζωή προσκοπική.

παραραράμ – παμ – παμ (δις)

 

Στο πλύσιμο ξεπέρασα τη μάνα μου παιδιά,

να καθαρίζω ξέρετε που πιάστηκε η καρδιά,

σκοπός από τις δύο ως τις έξι το πρωί,

μα εγώ ζητούσα φίλοι μου, ζωή προσκοπική.

παραραράμ – παμ – παμ (δις)

 

Και τώρα που την έμαθα την κόλαση αυτή,

κι από τη μύτη πιάστηκα σαν έξυπνο πουλί, οι πίκρες και τα βάσανα την κάναν ζηλευτή,

κι ονειρεμένη αυτή ζωή την λεν’ προσκοπική.

παραραράμ – παμ – παμ (δις)